Aktualne informacje na najbliższy tydzień.

Msze św. i nabożeństwa

Zapraszamy do zapoznania się z godzinami
Mszy świętych i Nabożeństw w ciągu roku.

Grupy parafialne

W ofercie naszej parafii mamy dwanaście
grup parafialnych w różnych przedziałach wiekowych.

Sakramenty

Szczegóły udzielania w naszej parafii sakramentów
świętych od chrztu do namaszczenia chorych.

Msze św. dla głuchych

W niedziele o godz. 10.00 w kościele dolnym.
Po Mszy św. możliwość spotkania w „Betanii”

Spotkania dla głuchych

dorośli we wtorek o godz. 16.30
młodzież we wtorek o godz. 18.30

Opiekun głuchych

ks. mgr Dariusz Furmanik
xdarekf@poczta.onet.pl

Galeria

Nasi duszpasterze

Historia naszej parafii

1820

Rok powstania
parafii

1902

Zbudowanie
plebanii

1968

Zbudowanie ołtarza
na podwyższeniu

1998

Przebudowa prezbiterium
dolnego kościoła


ALEKSANDER I – car

Kościół został zbudowany w latach 1818-1826 w stylu klasycystycznym według projektu Piotra Aignera na cześć cara Aleksandra I. Car przyjechał do Warszawy po raz pierwszy 12 listopada 1815. Miasto chciało powitać go tymczasową bramą triumfalną postawioną na placu pod trzema krzyżami, a potem na jej miejscu zbudować pomnik. Jednak car w liście skierowanym do prezesa senatu nakazał zebrane na ten cel fundusze przeznaczyć na budowę kościoła.


WOJCIECH SKARSZEWSKI – prymas Królestwa Polskiego

Kamień węgielny pod budowę został położony 15 czerwca 1818. W zastępstwie chorego namiestnika Królestwa Polskiego gen. Józefa Zajączka kamień wmurował minister przychodu i skarbu Węgliński. Budowa trwała osiem lat i 18 czerwca 1826 świątynię poświęcił arcybiskup warszawski, prymas Królestwa Polskiego Wojciech Skarszewski. Tutejsza parafia była piątą w Warszawie, a pierwszym proboszczem został ksiądz Jakub Falkowski.


JÓZEF PIUS DZIEKOŃSKI – architekt

W latach 1886-1895 przebudowany w stylu neorenesansowym przez Józefa Piusa Dziekońskiego. Świątynia została zniszczona w wyniku bombardowania przez Niemców w 1944 (9 lub 11 września) i odbudowana w latach 1949–1952 w stylu klasycystycznym – przywrócono jej wygląd sprzed przebudowy w XIX wieku. W 1951 rozebrano ocalałą ze zniszczeń wojennych lewą wieżę.